3 BOYUTLU YAZICI NEDİR? 3 Boyutlu imalat (3d Printring) ya da Katmanlı Üretim (Additve Manufacturing), bilgisayar ortamında ki tasarımın, ham maddenin katman katman (layer-by-layer) üst üste eklenerek üretilmesi yöntemidir. 3 Boyutlu yazıcılar ise bu üretimi sağlayan makinalardır. 3 boyutlu yazıcı fikri 1980’li yıllarda ortaya çıkmasına rağmen 2009 yılında  üzerindeki patentlerin kalkmaya başlamasıyla; 3 boyutlu yazıcı teknolojisi hızlı bir şekilde ilerlemeye ve yaygınlaşmaya başladı.   Geniş bir kullanım alanına sahip 3 boyutlu yazıcı teknolojisinin piyasa değeri 2011 yılında  1.9 Milyar ve 2013 yılında 3 Miyar dolardı; piyasa değerinin 2017 yılında 6 Milyar dolara 2020 yılında ise 10 Milyar dolara ulaşması bekleniyor.  Bu değerler şu anki kullanım alanlarında ki gelişmeler ile elde edilen değerler.  Teknik bazı dezavantajların aşılması ile birlikte 2020 yılına kadar 3 Boyutlu yazıcı endüstrisinin 100 Milyar dolara ulaşacağı öngörülüyor. Üniversiteler ve şirketler 3 boyutlu yazıcı konusunun lideri olabilmek için bir çok Ar-Ge faaliyeti yürütüyor. Bu faaliyetlerden en çok dikkat çekeni ise yaşayan organların basılması ve bu organların insanlara nakledilmesi. Görünen o ki 3 Boyutlu yazıcılar önümüzdeki yıllarda hayatımızın içine tam anlamıyla girmiş olacak. Üretim anlayışımızı, günlük yaşamımızı, kıyafetlerimizi .3 Boyutlu yazıcılar için 3. endüstriyel devrim deniyor.  Belki herkesin evinde buzdolabı gibi 3 boyutlu bir yazıcı olacak ve internet üzerinden istediğimiz bir ürünü hemen indirip üreteceğiz. Ya da organ nakli için beklemek diye bir kavram olmayacak sizin dokularınızdan  sizin DNA’nıza sahip organlar üretilip; nakledilecek.                     3 BOYUTLU YAZICILARIN KULLANMIŞ OLDUKLARI TEKNOLOJİLER 3 Boyutlu yazıcı denildiğinde genellikle akla sadece tek bir yöntem geliyor. Bu da bir filamentin ısıtılıp bir nozulden çıkıp parçayı oluşturması. Ancak aslında bu böyle değil. Amerikanın standart belirleme kurumu ASTM  Katmanlı Üretimi, üretim tekniğine göre 7 sınıfa ve bu sınıfları, işlenen malzemeye göre 16 kategoriye ayırıyor. Ancak bunlardan en çok bilinenleri ticari olarak FDM, SLS ve SLA Hızlı Prototipleme Sistemleri Fused Deposition Modeling (FDM) Bu yöntemde makinalar plastik şerit halindeki malzeme bir yol boyunca eritilerek küçük bir delikten püskürtülmek suretiyle katmanlara böler. ABS, PC veya PLA malzemeleri kullanılır. Fused Deposition Modeling yönteminin en büyük avantajı maliyetlerinin ve cihazlarının düşük fiyatlarda olmasıdır. Ayrıca en hızlı üretim yöntemidir. Direct Metal Laser Sintering (DMLS) Bu yöntemi kullanan cihazlar erimiş metali küçük bir delikten püskürtmek suretiyle katmanlara börer. Metal malzemeler kullanılır. Maliyetleri yüksektir ancak hassas metal parçalar üretilebilir. Stereolithography (SLA) Bu yöntemde sıvı haldeki malzeme boş bir haznede durmaktadır ve bir laser ışını sağlayıcı vasıtasıyla bu malzeme dondurularak katmanlar üretilir. Malzeme olarak fotopolimer kullanılır. Bu yöntemin avantajı yüksek hassasiyette ve farklı özelliklerde birçok malzeme seçeneğinin bulunmasıdır. Objet Polyjet Bu yöntemde fotopolimer malzeme bir delikten sıvı halde püskürtülür ve anında UV lambaları ile dondurularak katmanlar oluşturulur. Yüksek hassasiyetli üretim yapan ancak yüksek maliyetli bir yöntemdir. Selective Laser Sintering (SLS) Bu yöntemde toz haldeki malzeme boş bir haznede durmaktadır ve bir laser ışını sağlayıcı vasıtasıyla bu malzeme dondurularak katmanlar üretilir. Malzeme olarak poliamid kullanılır. Bu yöntemin avantajı yüksek  mekanik dayanımı olan poliamid malzemesi ile üretim yapabilmesidir.